ΙΛΙΓΓΟΣ Ή ΤΑΞΙΔΙ

GUSTAVO OSSORIO

 

ΙΛΙΓΓΟΣ Ή ΤΑΞΙΔΙ

 

Ανεβαίνει ο θρήνος

Από ’να χωρισμένο σύνορο

Από κάποιο ξύπνημα

Τραβάει προς τη γλώσσα και σ’ εκείνο που έρχεται

 

Την παρουσία μου εγώ την έχω χάσει

Άφησα μόλις τον απροσδόκητο καπνό του κεφαλιού μου

Επάνω στο σκοτάδι που συνέχεια κινείται

 

Ο θάνατος θολώνει

Και ξαναγυρνάει στη στρογγυλή του σκουριά

Αξιομνημόνευτη καταφυγή και φλόγα

Καθώς ανοίγει το σώμα

Στην άγνωστη πράξη του

Μέσα από την άμμο ή το πρωί το καρφωμένο στη νύχτα

 

Τί μπορεί τί θα μπορούσε να μπορεί η βουή του λάθους

Πριν απ’ το χέρι το πεσμένο της αναμονής

Τί θα μπορούσε το λάθος απέναντι στο τέλος

Έτσι ξεχασμένο από το αίμα

Με καταδίωξη τώρα και μες στ’ αλάτια

Την παρουσία μου εγώ την έχω χάσει

Μα θα μπορούσα να έχω το μυστικό πώς να πηγαινοέρχομαι

Μες στον χειμώνα

 

Τί μέρα και τί βήμα στη γυάλινη ατμόσφαιρα μέσα

Για πάντα.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.