ΤΕΣΣΕΡΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΑΠΦΩΣ

 

ΤΕΣΣΕΡΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΑΠΦΩΣ

 

1.

Ο ωραίος, όσο τον κοιτάς, ωραίος είναι – όσο τον κοιτάς·

μόνο ο καλός –τον βλέπεις δεν τον βλέπεις– θά ’ναι πάντα ωραίος.

 

2.

Νεκρή σαν κείτεσαι, καμιά σου θύμηση δεν θά ’χει μείνει –

και τώρα και ποτέ στο μέλλον, διότι εσένα δεν σε βρέξαν

με αρώματα από ρόδα οι Πιερίδες· στου Άδη εκεί τον οίκο

θα τριγυρνάς, ασήμαντη, με τις σκϊές των πεθαμένων.

 

3.

Μα ποιά χωριάτισσα το νου σου σού ξωπαίρνει

που ’ναι ντυμένη με χωριάτικα όλο ρούχα

και να σηκώσει πάνω από τους αστραγάλους

το φόρεμά της ούτε που νογάει;…

 

4.

Εσύ Έσπερε, όλο φέρνεις πάλι πίσω

αυτά που εσκόρπισαν τα φώτα της Αυγής:

το πρόβατο μάς φέρνεις και το γίδι,

μα και στη μάνα το παιδί για στήριγμα.

Το πιο λαμπρό απ’ όλα εσύ ’σαι το άστρο!

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.