PAUL VALÉRY
Ο ΜΑΥΛΙΣΤΗΣ, ΙΙ
Τρελά, κακά δες ξεκινάνε
(σαν μέλισσα ονειρευτή)
τα χείλη μου και σε φιλάνε
μες στο καυτό σου το αφτί.
Λατρεύω την αδύναμη
κατάπληξή σου – μια τολύπη·
και απλώς βουτάνε μέσα εκεί
καρδιάς ερωτικής οι χτύποι.
Ποιό θαύμα, εν τούτοις, έχει γίνει;
Βουίζει… το αίμα σου βομβεί!
Και ναι, ναι, είμαι αυτός που δίνει
στην αύρα νόημα και ζωή.
Στα κρεμαστά σου τα μαλλιά
και τρυφερή και κακιωμένη η
ψυχή μου τώρα τυραννά
ό,τι ποθεί σαν λιμασμένη.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου