ΜΙΚΡΟ ΠΟΙΗΜΑ

 

MAX JACOB

ΜΙΚΡΟ ΠΟΙΗΜΑ

Θυμάμαι το παιδικό μου δωμάτιο. Η μουσελίνα στα ριντώ μπρος απ’ το τζάμι ήτανε στολισμένη με λευκά πασμάν, κι εγώ πάσχιζα ν’ ανακαλύψω εκεί το αλφάβητο, και όποτε έβρισκα τα γράμματα, τα μετέτρεπα με τη φαντασία μου σε σχέδια. To Η ήταν κάποιος άντρας που καθότανε· το Β το έβλεπα τόξο μιας γέφυρας πάνω από ’να ποτάμι. Μες στο δωμάτιο υπήρχαν πολλά κιβώτια, καθώς και ανοιγμένα λουλούδια ανεπαισθήτως σκαλισμένα επάνω στο ξύλο. Αυτό όμως που μου άρεσε εμένα περισσότερο ήταν δύο κιονόμπαλες που φαίνονταν πίσω απ’ τις κουρτίνες και που εγώ τις πέρναγα για κούκλες, με τις οποίες απαγορευότανε να παίζω.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.