MAX JACOB
ΕΤΣΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΥΜΕ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ
Από εδώ η ορχήστρα δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά τερέτισμα γρύλων στη χλόη. Παρά το ξύλινο τείχισμα δεν πρόκειται γι’ αρένα ταυρομαχιών. Το αμφιθέατρο είναι ντυμένο με τζάμια, μοιάζει ξυλουργείο που βλέπεις απ’ το δρόμο μέσα. Η δημοκρατία είναι κάτω απ’ το γυαλί. «Σκύψτε λίγο ακόμα, εσείς γυναίκα χωρίς καπέλο, όταν οι ηθοποιοί βγαίνουν εντελώς μπροστά στ’ αριστερά σας, και εκεί στην άκρη θα δείτε τα καφέ τους γελεκάκια σαν δυό κοριούς στο πόδι του κρεβατιού σας». Γι’ αυτό λοιπόν και στις πόλεις και κατά μήκος των οχυρώσεων σκύβουν έτσι όλοι όσοι περπατάνε στις άκρες των γκρεμών: στον θάνατο, στην αθλιότητα και στην ατιμία.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου