Ο ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ

JORGE LUIS BORGES

Ο ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ

Τετράποδο σαν ξημερώνει· ολόστητος τη μέρα·

με τρία πόδια σέρνεται στα μέρη τα χαμένα

του σούρουπου: έτσι η αιώνια Σφίγγα, με έπη αποκρυμμένα,

τον άστατο έβλεπε αδελφό της. Άντρας την εσπέρα

εφάνηκε, ήρθε, το αίνιγμα έλυσε. Κοκαλωμένος

μες στον καθρέφτη εκοίταζε την τερατώδη του όψη.

Αναλαμπή κατοπτρισμού έρχεται για ν’ ανακόψει

και την κατάπτωσή του και της μοίρας του το μένος.

Εις τον αιώνα ο Οιδίπους είμαστε – ναι, εμείς, ο Οιδίπους:

το τρίδιπλο αυτό και μέγα τέρας με τους τύπους

όσων θα γίνουμε, μα και όσων έχουμε ήδη γίνει.

Μηδέν θε να ήμασταν, αν τη μορφή είχαμε κοιτάξει

την άρρητη του είναι μας. Μα ο θεός με σπλάχνος και με τάξη

μάς ευλογεί με διαδοχή και λήθη και γαλήνη.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.