ΔΗΜΗΤΡΗΣ Α.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ
ΣΤΟΝ
ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΠΟΥΛΙΟΥ
Αυτόν
τον άγριο χειμώνα
δεν
μπορώ να τον περάσω
κρύο
ξερό
και
χιόνι με πλακώνει
φυλλοροώ
χωρίς
άλογα και σπαθιά
χάνω
τα λόγια μου στον αέρα.
Πεινά
η πείνα μου
το
αίμα μου πονά
κι
όσα περίμενα δεν έφτασαν ποτέ
έγιναν
κόκαλα χωνεμένα
δοκάρια
μαύρα για ξυλοπόδαρους ποιητές.
Στον
ύπνο του πουλιού
τρελή
γριά που όλα τα δοκίμασε
και
τα’ φτυσε μετά
μάνα
καμιά
και
τίποτα δεν αλλάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου