ΜΕΛΑΣ ΟΜΒΡΟΣ ΧΑΛΑΖΗΣ ΑΙΜΑΤΟΥΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΜΕΛΑΣ ΟΜΒΡΟΣ ΧΑΛΑΖΗΣ ΑΙΜΑΤΟΥΣ

(Σοφοκλής, «Οιδίπους τύραννος», σττ. 1186 και 1278-1279)

Ανήμπορες γενιές θνητών στων αθανάτων

τα χέρια αθύρματα· παιχνίδια, με τη Μοίρα

να διαιτητεύει αυθαίρετα· και μια κινύρα

ή μι’ άρπα αιολική ν’ ανοίγουν των θυμάτων

την πένθιμη πορεία εντός των φαντασμάτων

του νου, όπου οι τρεις χρησμοί θα τιναχτούν ως σπείρα

να σπείρουνε όλεθρους, νά ’ναι ο άνθρωπος μια φύρα

στον κόσμο, η κορωνίδα αυτός των θηραμάτων.

Αιώνες τώρα του είδους πάθη αναμοχλεύει

η γέννηση του καθενός. Αρές και χλεύη

οι δαίμονες σκορπάνε, και με οικείο νείκος

οπλίζουνε τον εξ αρχής χαμένο. Ο λύκος,

ο εχθρός (ο νοητός ο λύκος είναι ο χρόνος)

βροχές ρουφάει αιμάτων μαύρες απ’ αιώνος.

Αφιερώνεται στη Λιλή Ελευθερίου με τον εν παρενθέσει στίχο του αείμνηστου Μάνου.