Ο ΑΙΣΧΥΛΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΟΙΔΙΠΟΔΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

Ο ΑΙΣΧΥΛΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΟΙΔΙΠΟΔΑ

(Αισχύλος, «Οιδίπους», απόσπασμα υπ’ αριθμ. 29)

     Αφιερώνεται στον Παντελή Βουτουρή

Πληροφορούμαι πως τρεις μόνο εμείναν στίχοι

απ’ όλη μου την Οιδιπόδεια τριλογία.

Μα δεν πειράζει, ας είναι, αφού στην ιστορία

του δράματος διακρίθηκα… καλή είχα τύχη.

Χειρότερο θε να μπορούσε να μου τύχει –

μη λέω τ’ αυτονόητα. Ω, θά ’ταν δυστυχία

(για μένα, για όλους stricto sensu τραγωδία)

το εγχείρημά μου νά ’χε ευθέως αποτύχει,

με ῥήματα σεμνά, τεμάχη τῶν Ὁμήρου

μεγάλων δείπνων νά ’χω εκ νέου εγώ ποιήσει.

Οι τρεις μου στίχοι για τον ρόλο λεν του κλήρου:

η μοίρα για το πού μπορεί να σε οδηγήσει.

Υπέροχα άλλος έγραψε για τις περόνες

της Ιοκάστης – μας τυφλώνουν επί αιώνες.