ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΚΑΒΑΦΗΣ
ΚΑΙ Ο ΜΗΔΕΝ
ΕΙΔΩΣ ΟΙΔΙΠΟΥΣ
(Σοφοκλής,
«Οιδίπους τύραννος», σττ. 393-394 και 397)
Το
ποίημά μου του Οιδίποδος το
αποκηρύσσω.
Κακή
απομίμηση είναι ενός –καθώς το κρίνω–
ζωγραφικού
έργου του Μορώ, και δεν τ’ αφήνω
να
βλάψει τον Κανόνα μου. Μα κι αν θελήσω
με
μέσα λυρικά να ξαναζωγραφίσω
ζωγραφισμένα
πράγματα, να ξεδιαλύνω
οφείλω
ποιόν εικαστικό και ποιόνε φίνο
στοχαστικό
κερματισμό θα συντονίσω.
Πλην
τίποτε δεν με κινεί (αίσθησις καμία
αγαπημένη,
ή έστω και μνήμη) να επιστρέψω
σε
μύθους που αναλώθηκαν. Πώς να πιστέψω
στις
οιδιπόδειες λύσεις; Το αίνιγμα ταμία
με
κάνει συμφορών. Μουγγαίνονταί μου οι φρένες,
κι
ας έχω μέσα μου κουβέντες στοιβαγμένες.
Απ’
της Σφιγγός το στόμα ακαταπαύστως τρέχουν
μεγάλα
αινίγματα που απάντηση δεν έχουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου