Ο ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ ΑΝΘΟΛΟΓΕΙ ΠΟΘΟΥΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

Ο ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ ΑΝΘΟΛΟΓΕΙ ΠΟΘΟΥΣ

(Ευριπίδης, «Ιππόλυτος», σττ. 73-83)

          στη Νικολέττα Σίμωνος

Αν πρώην Καλυπτόμενος, Στεφανηφόρος,

θεά μου Άρτεμη, έρχομαι μ’ ένα πλεχτό στεφάνι

εδώ και τώρα, που με χόρτα τό ’χω κάνει

και λούλουδα παρθένου κάμπου, όπου ο σπόρος

αμέσως πιάνει, και είναι πλησμονή και κόρος

ουσίας άπιαστης, Ουδέποτε δρεπάνι

απείλησε τη χλόη ετούτη, ούτε τσοπάνοι

τ’ αρνιά τους βάλαν να βοσκήσουν. Μυροφόρος

μονάχα ποταμός τη δρέπει, τη δροσίζει,

και μέλισσες εαρινές βυζαίνουν γύρη

να βγάλουν μέλι που τις φρένες μου διεγείρει.

Ω δέσποινά μου, σ’ αγαπώ, και με στολίζει

η γνώση πού ’χω κατ’ ευθείαν απ’ τη φύση

και μού ’μαθε τί παναπεί να σ’ αγαπήσει

  η κυνηγέτις, η τοξεύτρα των ερώτων,

  το χάρμα της ψυχής, των οφθαλμών, των ώτων!