ΜΕΤΕΣΧΕ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΜΕΤΕΣΧΕ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ

(Ευριπίδης, Ίων, στ. 1368)

          Στον Κώστα Δαρδανό

Παιδί ’μαι του Λοξία και της Κρέουσας, ο Ίων –

παιδί μ’ ευσέβεια, και αθωότητα, και ευγένεια.

Βλογάει ο Ευριπίδης τα δικά το γένια

ως Αθηναίος μ’ εμένανε. Των αιωνίων

πραγμάτων το αίτιο είναι η τύχη – των αιτίων

η πρώτη αρχή, το primum movens, με την έννοια

του θεού: τα πάντα μέσ’ από τα σκοταδένια

προβάλλουν έγκατα μυρίων μυστηρίων.

Χαρές και συμφορές ξεβράζονται τυχαίως

στου βίου τούς γιαλούς και ξεστρατίζουν έως

να βγει η Αθηνά αρωγός μας στο θεολογείο.

Σ’ εμένα μυστικά φανέρωσε ως μαντείο

σαφές, και γίνηκα στο ρεύμα των αιώνων

τυχαία προπάτορας των ευκλεών Ιώνων.