TITANIC BAR

ΕΦΗ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

TITANIC BAR

Χωρίς πίστη η ελπίδα αλλάζει βλέμμα
ζαρώνει
το αίμα της λιμνάζει
το νερό δεν ξεδιψά
σέρνει τα πόδια του στην άσφαλτο
σκοτάδι ροκανίζει τα υπόλοιπα

Πέφτω δίπλα μου τρομάζοντας
τυφλός άδειος εικόνας
ό,τι τελειώνει ένα πρωί
είναι θάνατος που κοιμίζει γλυκά τα περιστέρια

Το μαύρο βάφει
η φωτιά καίει
η μνήμη καίγεται

Θα κρατάς πάντα σπίτι σου
το χαλασμένο ραδιόφωνο
θα φεύγω πάντα ξημερώματα
πατώντας σε κεραίες τηλεόρασης
και σκοτωμένα τσιγάρα άσπρα
κάτι μυρίζει
οινόπνευμα και μέλι

Οι ταξιδιώτες συνήθως
αφήνουν πίσω τους την πόρτα ανοιχτή

Από το βιβλίο: Έφη Καλογεροπούλου, «Χάρτης ναυαγίων», Εκδόσεις Ποείν, Αθήνα 2017, σελ. 27.