ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ

ALBERTO LAISECA

ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ

Αυτό εδώ το ποίημα το γράφω μ’ ένα λεπτό μολυβοκάλαμο·
το μελάνι, όποτε γλιστράει, μού γδέρνει τ’ αφτιά.
Η μαντική ικανότητα ανάβει λάμψεις
και μια μικρή δαχτυλήθρα από μαλαχίτη μεγαλώνει

και μεγαλώνοντας φτάνει να χωράει μέσα της

το Κίτρινο Ποτάμι ολόκληρο.
Στου δωματίου μου τον τοίχο
είναι η παλιά ζωγραφιά ενός βαθυκόκκινου ρόδου·
τούτο το αβλαβές πράγμα, το ουδέτερο και ανώδυνο,
με ζαλίζει λοιπόν πολύ περισσότερο

από χιλιάδων άλλων λουλουδιών το αφόρητο άρωμα.
Είναι ό,τι έχεις όλο κι όλο φτιάξει εσύ για την καρδιά

εκείνου που μένει εκεί και σε προσμένει.

     Χουάνγκ Τσι Λίε, της Δυναστείας των Τσού.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.