ΝΙΚΟΣ
ΚΑΡΟΥΖΟΣ
ΘΝΗΣΚΟΥΣΕΣ
ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ
Έξαρση κι άκαρπη μεταρσίωση σε πρίγκιπα
φέγγει χιτώνες από μακρινή και συσκοτισμένη πίκρα
παμπάλαιος της ιχνογραφίας ο κρίνος με την άσπιλη στύση
καθρέφτης η κοκκινίλα σου θάλπει το χιόνι πάλι στα γλαυκά του
τη βέβηλη θερμή ρομφαία σου νεανικά την καταχνιάζει
βαρέθηκα πια τις πνευστές μου καταστάσεις έχουν ερήμωση
κι αν κάτι τώρα-δα αναπόλησα τους νόμους προσπερνώντας
του πλούτου είν’ ο θλιβερός επίλογος της φτώχειας η αφετηρία
μηδενικά ποιήματα σε συλλαβές τα άμοιρα εγκλωβισμένα
τί θέλουν ετούτες οι άχαρες πινελιές τον άκαρδο καιρό
δε
μεταδίδουν
εκκρίσεις πάνε στη φθορά κ’ έρχονται στην υγεία
εκκρίσεις πάνε στη φθορά κ’ έρχονται στην υγεία
ως
φτεροκοπήματα
υποθέτω πως είμαι ο πιστότερος των ανώτερων μαθηματικών
υποθέτω πως είμαι ο πιστότερος των ανώτερων μαθηματικών
είλωτας.
Από
την ποιητική συλλογή: «Ο ζήλος του μη-σχετικού με παροράματα» (1980).
Από
το βιβλίο: Νίκος Καρούζος, «Τα ποιήματα, Β΄ (1979-1991)», Ίκαρος, Αθήνα 1994,
σελ. 85.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου