VLADIMÍR HOLAN (1905-1980)
ΑΠΟΥΣΙΑ
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ
Απούσης
της αγαπημένης
τρελή
η νύχτα και απρόσεχτη δανείζεται
τις
γάμπες της,
φοράει
κάτι γοβάκια από πάγο
και
αρχίζει να χορεύει απ’ το κρεβάτι σου
ώς
την τεράστια σάλα της ξαγρύπνιας.
Τα
γοβάκια
στριγκλίζουν,
στροβιλίζονται, σφυροκοπούν,
πηδάνε
δίχως
οίκτο, ανοιχτά, απροκάλυπτα, χωρίς
σταματημό
–
πολύ
καλό τους κάνει αυτό, βεβαιώνονται πως
με
κάποιον άλλον χορεύουνε,
ο
δύσπιστός σου έρωτας δεν καταφέρνει να τα
οδηγήσει
απ’
τη ζηλοτυπία να πέσουν στη μοιχεία,
κι
εσύ τ’ ακούς όλη νύχτα συνέχεια και συνέχεια
να
γλιστράνε –
και
θα λειώσουν… α, θα λειώσουν,
αφού
επιστρέψει πρώτα εκείνη πλάι σου…
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου