Ω ΣΤΕΝΗ ΣΧΙΣΜΗ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΜΕΝΗ

PIERRE DE RONSARD (1524-1585)

Ω ΣΤΕΝΗ ΣΧΙΣΜΗ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΜΕΝΗ

Σε χαιρετώ, ω στενή σχισμή και θαυμασμένη

που ανάμεσα σε τούτα αστράφτεις τα τοιχία!

Σε χαιρετώ, πορθμέ πανόλβιε, που υγεία

Μου εγγυάσαι, κι έχω ζωή ικανοποιημένη.

Εσύ μου λύνεις ό,τι βάσανο με δένει

του ιπτάμενου τοξότη που μου φέρνει ανία.

Μαζί μου νύχτες είσαι τέσσερεις και μία –

και την ισχύ του νιώθω κιόλας μειωμένη.

Ω τρύπα αβρή και μαλλιαρή, ω μικρούλα τρύπα

μ’ αυτή την κατσαρή τρελή σου τρίχα, σου είπα

το θέλημά σου πως και ατίθασους δαμάζει:

οι βέροι όλοι οι ευγενείς, αν θεν να σε τιμήσουν,

γονυπετείς οφείλουνε να σε φιλήσουν

με τους δαυλούς τους όρθιους στο δικό σου νάζι!

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.