ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΠΡΟΓΕΥΜΑ

DEZSŐ KOSZTOLÁNYI (1885-1936)

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΠΡΟΓΕΥΜΑ

Στο τραπέζι έφερε φρούτα δροσερά το φθινόπωρο

σε γυάλινη πιατέλα. Σταφυλόρωγες βαρειές σμαράγδινες,

μεγάλα αχλάδια με λάμψη ιάσπιδος –

η αφθονία στραφταλίζει ίδια μπιζουτιέρα.

Από ένα μούρο κυλάει μια νεροσταγόνα –

κυλάει και χάνεται απαστράπτουσα σαν πολύτιμος λίθος.

Πολυτέλεια αμιγής, ανόθευτη· γαλήνια

τελειότητα, αδιάλλακτη, ενδοσκοπική.

Θά ’ταν ωραιότερο αν το ζούσες. Τα δέντρα από πέρα μακριά

μου γνέφουν ώρα με τα χρυσαφένια τους χέρια.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

*****************

ŐSZI REGGELI

Ezt hozta az ősz. Hűs gyümölcsöket
üvegtálon. Nehéz, sötét-smaragd
szőlőt, hatalmas, jáspisfényü körtét,
megannyi dús, tündöklő ékszerét.
Vízcsöpp iramlik egy kövér bogyóról,
és elgurul, akár a brilliáns.
A pompa ez, részvéttelen, derült,
magába-forduló tökéletesség.
Jobb volna élni. Ámde túl a fák már
aranykezükkel intenek nekem.