ÁNGEL GONZÁLEZ (1925-2008)
ΕΤΟΥΤΑ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Σε
τούτα τα ποιήματα εσύ τους έσπασες τις αλυσίδες
και
τα ξαμόλησες
όπως ξαμολάει ό,τι ξαμολάει ο άνεμος
δίχως να ξέρει ούτε για πού ούτε γιατί.
Της τύχης δώρα είναι ή του πεπρωμένου
που έρχεται η μοναξιά
όπως ξαμολάει ό,τι ξαμολάει ο άνεμος
δίχως να ξέρει ούτε για πού ούτε γιατί.
Της τύχης δώρα είναι ή του πεπρωμένου
που έρχεται η μοναξιά
και
ανεμοζάλη τα κάνει ή τα σαρώνει·
και δεν είναι
και δεν είναι
τίποτα
παραπάνω από λέξεις που ανταμώσανε,
που έλκονται και ενώνονται
ανεπανόρθωτα
και βγάζουν έναν θόρυβο μελωδικό ή θλιμμένο
τον ίδιο με δυό κορμιά που αγαπιούνται.
που έλκονται και ενώνονται
ανεπανόρθωτα
και βγάζουν έναν θόρυβο μελωδικό ή θλιμμένο
τον ίδιο με δυό κορμιά που αγαπιούνται.
Μετάφραση: Γιώργος
Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου