ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ
ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ, ΙΙ
Ἕνα
φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
ποὺ λάμπει μέσ᾿ τὴ νύχτα -τίποτ᾿ ἄλλο.
ποὺ λάμπει μέσ᾿ τὴ νύχτα -τίποτ᾿ ἄλλο.
Μιὰ
φωνὴ γρικιέται μέσ᾿ τὸ σάλο
καὶ ποὺ σὲ λίγο παύει -τίποτ᾿ ἄλλο.
καὶ ποὺ σὲ λίγο παύει -τίποτ᾿ ἄλλο.
Πέρα
μακριά, κάποιο στερνὸ σινιάλο
τοῦ καραβιοῦ ποὺ φεύγει -τίποτ᾿ ἄλλο.
τοῦ καραβιοῦ ποὺ φεύγει -τίποτ᾿ ἄλλο.
Καὶ
μόνον ἓν παράπονο μεγάλο
στὰ βάθη τοῦ μυαλοῦ μου. -Τίποτ᾿ ἄλλο.
στὰ βάθη τοῦ μυαλοῦ μου. -Τίποτ᾿ ἄλλο.
Από το βιβλίο:
Ναπολέων Λαπαθιώτης, «Ποιήματα», Εκδόσεις Ζήτρος Θεσσαλονίκη, 1997, σελ. 215.
@ ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Το περίμενα. Πάω να το "κρεμάσω". Χαιρετισμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφή