KONSTANTIN
BIEBL (1898-1951)
ΕΧΕΙΣ Ή ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ
1
Έχεις
Ή δεν έχεις τα βλέφαρά σου μισόκλειστα
Όταν λεπταίνουν τα δέντρα
έτσι όπως φεύγει το τοπίο και χάνεται
Και δεν υπάρχει έπειτα τίποτα γύρω σου
έχεις μπει σ’ αυτόν τον πίσω κόσμο
Όπου ο δίκην αβγού απιθωμένος κόσμος
Σαν μάσκα όντας πλέον δίχως όψη
Δεν τρέφει άλλο την εμφάνισή του
Με τίποτα με τίποτα
Σε πονά το κεφάλι
Σου πονάει η καρδιά
Και το γκρεμισμένο σου σπίτι
Το σπίτι σου με τους οδοντωτούς του τοίχους
Νά το αναγέρθηκε πάλι
Το ωραίο σου σπίτι το σπίτι σου το ωραίο
Το ωραίο σου σπίτι με την πράσινη ταράτσα του
Από κύματα που κυλάνε ξανά να πάνε πίσω στη θάλασσα
2
Αχ
Μες ποιόν ύμνο
Να γεφυρώσω την πληγή του στερεώματος
όπου δεν θροΐζει καν παραπέτασμα
Μπρος απ’ το μαύρο παρασκήνιο όπου και σφραγίζεται
της ασφαλείας σου το κληροδότημα
Με τον πανάλαφρο νόστο των λαμπτήρων
Και με ό,τι απ’ τα τόσο απόκρημνα συμβάντα
Θέτει σε παλμική κίνηση την εσωτερική σου ανησυχία
Πάνω σε ό,τι είναι ήδη ολόγυρά σου
Ρίχνοντας τούτες εδώ τις σκιές πασπαλιστά
Τις ολοδιάφανες
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου