ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ
Πολύ καλύτερα όσα χάθηκαν, όσα δεν ήρθαν. Σε
αναπαύει
η αναπόλησή τους ή η αναμονή τους μες στη
γλυκιάν αοριστία
απ’ τ’ άδεια ποτήρια στο τραπέζι, απ’ το
σκισμένο γράμμα
μες στην ήσυχη νύχτα.
Ο κίνδυνος είναι στο παρόν - λέει·
μέσα στη μονολιθική έντασή του· – δεν ανέχεται
αυτό μεταμφιέσεις,
μετασχηματισμούς, αναβολές ούτε καν
παρομοιώσεις. Και πια
τί γίνεται η αμφίθυμη ποίηση χωρίς την εύνοια
της σκιάς που διαλύει
τα σκληρά περιγράμματα, διευρύνοντάς τα
απεριόριστα
(διευρύνοντας μαζί και σένανε) μες στο ηπιότερο
γαλάζιο; Τώρα
μόνο η φωτιά στο δρόμο και στο σπίτι και στους
πέντε καθρέφτες.
Κι έξω οι φρουροί, συνεννοημένοι, να μη δίνουν
το σήμα.
Από τη συλλογή: «Ρωγμή» (1974).
Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος: «Ποιήματα», τ. ΙΑ΄,
Κέδρος, Αθήνα 1993, σελ. 332.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου