UMBERTO SABA
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ
Μ’ αρέσαν τετριμμένες λέξεις που δεν τόλμαγε
κανένας μας να γράψει. Η ρίμα φέρ’ ειπείν λουλούδι
τραγούδι –
η πιο παλιά του κόσμου. Και ποτέ δεν κάνει λάθος
σαν θέλει να ριμάρει την αγάπη.
Και η αλήθεια μου άρεσε που αναπαύεται στο βάθος
σαν όνειρο λησμονημένο. Ο πόνος, που έχει πάθος,
τη φανερώνει πάντα ως φίλη. Δίπλα της πηγαίνει
περίτρομη η καρδιά, μα πιο συχνά μακριά της μένει.
Μου αρέσει που με ακούς. Και το καλύτερό μου βέλος,
Σαν το καλό χαρτί, κρατήσει τό ’χα για το τέλος.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου