ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΑΔΙΑΒΡΟΧΟ

ΓΙΩΡΓΟΣ Β. ΜΑΚΡΗΣ

ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΑΔΙΑΒΡΟΧΟ

Θά ’πρεπε νά ’ναι επίτηδες βαλμένο
ένα τυχαίο μα και όμορφο γεγονός
ένα λευκό αιθέριο γεγονός που στάθηκε για μια στιγμή
μέσα σε μιάν αυλή οφθαλμιατρείου·
αχ! μέρα βροχερή, γεμάτη φοιτητές κι άσχημα χάχανα,
ενώ δίπλα διέκρινε κανείς τους ασθενείς
με μικρά άρρωστα μάτια γεμάτα κακία
κακία και συμφορά στο τμήμα απόρων
αίθουσα αναμονής
και πάνω στον βαμμένο τοίχο οι εταζέρες
με τα εργαλεία των γιατρών,
το μάθημα ανατομίας του καθηγητή Τούλπ
σε μια μικρή λιθογραφία μ’ άσπρο φόντο.
Και νά την, νά την σαν επίτηδες
τυχαία και όμορφα βαλμένο γεγονός
άγνωστη μ’ άσπρο αδιάβροχο, σκληρά χαρακτηριστικά
μελαχρινά λίγο σκληρά χαρακτηριστικά
ντυμένη σε περήφανο αλαζονικό εμβατήριο
θυμίζοντας οδυνηρά συμβάντα παλαιότερα,
Κι αρκούσε αυτό για τη δημιουργία
κάποιας μικρής όσο κι ασήμαντης νότας
όπως αρκεί μια πεθαμένη φύση
με κάκτο και μπουκάλα για να καταλάβουμε
όπως αρκεί ένα μικρό χεράκι παίζοντας
μ’ ένα μικρό αντικείμενο ασυναισθήτως
Αχ! Μέρα βροχερή γεμάτη απ’ το κορίτσι με το άσπρο

  αδιαβρόχο.

              [1942;]

Από το βιβλίο: «Γραπτά Γιώργου Β. Μακρή», Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 1986, σελ. 46.