Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

ΟΠΟΥ ΤΟ ΦΩΣ 1930




GIUSEPPE UNGARETTI


ΟΠΟΥ ΤΟ ΦΩΣ
1930

Σαν κυματιστός κορυδαλλός
Στον χαρούμενο άνεμο πάνω στα νέα λιβάδια
Η αγκάλη μου σε ξέρει ελαφριά, έλα.

Θα ξεχάσουμε τα εδώ,
Και το κακό και τον ουρανό,
Και το γοργό το αίμα μου στον πόλεμο,
Τα βήματα που θυμούνται σκιές
Μες σε ροδίσματα καινούριων πρωινών.

Όπου φύλλο δεν κινεί πια το φως,
Όνειρα και θυμοί που πέρασαν σ’ άλλες όχθες,
Όπου το βράδυ κατακάθισε,
Έλα, θα σε φέρω,
Στους χρυσαφένιους λόφους.

Ελεύθεροι από ηλικία, η σταθερή ώρα
Μες στη χαμένη της άλω
Θά ’ναι η σινδόνη μας.



Μετάφραση: Φοίβος Ι. Πιομπίνος.
Από το βιβλίο: Giuseppe Ungaretti, «Ποιήματα», μετάφραση, σημειώσεις, χρονολόγιο Φοίβος Ι. Πιομπίνος, Ίκαρος, Αθήνα 2001, σελ. 231.


******************************


DOVE LA LUCE
1930


Come allodola ondosa
Nel vento lieto sui giovani prati,
Le braccia ti sanno leggera, vieni.
Ci scorderemo di quaggiù,
E del mare e del cielo,
E del mio sangue rapido alla guerra,
Di passi d'ombre memori
Entro rossori di mattine nuove.

Dove non muove foglia più la luce,
Sogni e crucci passati ad altre rive,
Dov'è posata sera,
Vieni ti porterò
Alle colline d'oro.

L'ora costante, liberi d'età,
Nel suo perduto nimbo
Sarà nostro lenzuolo.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου