Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007
ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ
ΑΡΙΣΤΕΑ ΠΑΠΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
Υπήρξε κάποτε καιρός
που στη ζωή μου
φοβόμουν δυστυχώς να δω
την αντοχή μου
Λέγαν "Τι πλάσμα φοβικό!"
στον εραστή μου
Είπα "Θα βρω το δίκαιο
στον ψυχαναλυτή μου
Ο,τι φθονούσα έναν καιρό
Πώς το φοβάμαι τώρα!
Λες να 'ναι σοβαρό γιατρέ
που σας ποθώ εδώ και τώρα;"
Κι ως το μαντέψατε σωστά
μου διέκοψε την ψυχανάλυση
και μ' έκαν' ερωμένη του
Πώς να το πω... Καλή κατάληξη
Υπήρξε κάποτε καιρός
που στη ζωή μου
φοβόμουν και να φοβηθώ
την αφορμή μου
Λέγαν "τι πλάσμα ανασφαλές!
Τι πλάσμα αγχώδες!"
Ωσπου στον μέγα πανικό
στον έσχατό μου φόβο
αντίκρισα τη στάχτη σας
στο κάτοπτρό μου
Ο,τι αγαπούσα έναν καιρό
δεν το γνωρίζω τώρα
Δεν είναι σοβαρό γιατρέ
που σας μισώ εδώ και τώρα
Πήρα τη φωτογραφία της ποιήτριας (και καλής μου φίλης)από το e-poema: ηλεκτρονικό περιοδικό για την ποίηση. Το εικαστικό, που προηγείται, είναι του Dan Flavin.
Ετικέτες
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ,
ΠΑΠΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ (ΑΡΙΣΤΕΑ)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου