Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2007
ΤΑ ΜΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΑΠΟΛΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
BARCAROLA PARTENOPEA
(omaggio a Dionigi Solomòs)
Πανσέληνα νερά, αχ, απόψε σκίζει
η βάρκα τούτη πού ’χει μιάνε κώπη
και το δοιάκι της τρελό γυρίζει
στης ατμοσφαίρας την υγρή μετώπη.
Τα μάγια και τα θαύματα
αφρίζουνε στην άβυσσο.
Και σέλινα και ρόδα φέρνει ο κήπος
στο πέλαγο – κι ανθεί πελαγωμένο·
μα αναρωτιέται στα σωστά του μήπως
ο Ποσειδώνας το ’χει μαγεμένο.
Τα μάγια και τα θαύματα
Μυρίζουνε γλυκάνισο.
Τα χέρια σου κοιτώ: της Αφροδίτης
θυμίζουνε τα χέρια από τη Μήλο.
Τα βύθη, αν σ’ τα κλέψουν, εγώ δύτης
στον Άδη θά ’μπω, πίσω να σ’ τα στείλω.
Τα μάγια και τα θαύματα
γυρίζουν στον Παράδεισο.
Παρά δισσούς να λέγω μύθους πάλι,
καλύτερα θε νά ’ναι, φως του δυόσμου,
στη λεμονίσια σου να πέσω αγκάλη,
για νά ’ν ’ κι ο πάνω κόσμος πιά δικός μου.
Τα μάγια τα θαύματα
σ’ αγώνα πέσανε άνισο.
Η εικονιζόμενη είναι η κ. Luisa Corna - γνωστή μας και από παλαιότερες αναρτήσεις.
Ετικέτες
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ,
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Κύριε Κεντρωτή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτιχισμός, σαν να έχει βρέξει ψωμί ο ουρανός.
Αγαπητέ μου ΑΧΙ, σ' ευχαριστώ εκ βαθέων. Ίσως τα πούμε τον Δεκέμβριο στη Ρόδο.
ΑπάντησηΔιαγραφήMου είχε ξεφύγει Ευτυχώς που το ανέφερες Θαυμάσιο, και βγαίνει όλη η αγάπη γιά Τον Ποιητή
ΑπάντησηΔιαγραφή