ΕΙΔΟΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

 

MAX JACOB

ΕΙΔΟΣ  ΒΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

Ἤδη σὲ ἡλικία τριῶν ἐτῶν ὁ συγγραφέας αὐτῶν τῶν γραμμῶν ἐτύγχανε ἐκ τῶν ἐγκρίτων: εἶχε κάνει τὴν προσωπογραφία τῆς θυρωρίνας του στὸ πόστο της, ποὺ ἦταν σὰν τὴν ὀπὴ στὸ παιχνίδι τῆς πασαμπούλας· τῆς εἶχε βάλει χρῶμα τερακότας καὶ τὴν ἔδειχνε τὴ στιγμὴ ἀκριβῶς πού, μὲ τὰ μάτια της γεμάτα δάκρυα, ξεπουπούλιαζε ἕνα κοτόπουλο. Τὸ κοτόπουλο εἶχε λαιμὸ πλατωνικὸ καὶ τὸν ἐτέντωνε. Δὲν εἶναι τελικῶς, ἄρα, ἡ πασαμπούλα τίποτ᾽ ἄλλο παρὰ πασατέμπος — περνάει ἡ μπάλα, περνάει ὁ χρόνος. Μὲ λίγα λόγια, τὸ ἀξιοπαρατήρητο ἐδῶ εἶναι ὅτι ὁ συγγραφέας μας δὲν εἶχε καταστεῖ ἀντικείμενο παρατηρήσεως: ἀξιοπαρατήρητος καὶ αὐτὸς μέν, ἀλλὰ τὸ γεγονὸς τῆς παραλείψεως ὡς γεγονός, ὄχι, καθόλου πρὸς λύπηση, διότι, ἐὰν εἶχε παρατηρηθεῖ, δὲν θὰ ἦταν πιὰ ἀξιοπαρατήρητος καί, ὡς ἐκ τούτου, ἀξιόλογος καὶ σημαντικός· θὰ εἶχε ἀνακοπεῖ ἡ σταδιοδρομία του, καὶ θὰ εἶχε καταντήσει πιὰ ἐντελῶς ἀξιολύπητος. Τὸ ἀξιοπαρατήρητο εἶναι ὅτι αὐτὸς πάντως λυπήθηκε, καὶ εἶναι ἀξιολύπητος ποὺ ἔγινε ἀντικείμενο ἄξιο παρατηρήσεως. Τῆς πασαμπούλας τὸ κοτόπουλο ἦταν χήνα.

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.