ΒΑΛΒΕΝ

PAUL VALÉRY

ΒΑΛΒΕΝ

Αν θες να λύσεις τους δεσμούς στο αλσύλλιο αυτό που σε δροσίζει,

καλότυχή μου, τότε λειώσου μες στις φυλλωσιές, κι ας είσαι

στην κυριολεκτικώς ρευστή βαρκούλα καθιστή – ναι, λύσε

τους, σέρνοντας τους ισορρόπους ήλιους με ρυθμό που σφύζει

ειρμών προς τ’ άσπρα των γλυφών της σανιδιών που τα χαϊδεύει

ο Σηκουάνας ο υποβλητικός, ή που σκϊάζουν το όντως

τραγουδισμένο απόγευμα, όταν κάποια μπούκλα εκεί δεόντως

–για να ενωθούν πανιά με την ουσία του θέρους– μεσιτεύει.

Πάντα όμως δίπλα σου… εκεί πάντα απ’ τη σιωπή παραδομένος

στις πολλαπλάσϊες κραυγές του ωμού γαλάζιου, δίχως γεύση

ιδού ο ίσκιος μιάς σελίδας πτητικής από βιβλίο με γένος

ανύπαρκτο, ιδού!, αντανακλάει μια ξεστρατισμένη πλεύση

στο λερωμένο δέρμα επάνω του φαιοπράσινου –σαν κάνα

μαμούνι– ρεύματος, στον ρου του μισανοίχτου Σηκουάνα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.