Ο ΜΑΝΤΗΣ

ΤΑΣΟΣ ΜΑΝΤΖΙΟΣ

Ο ΜΑΝΤΗΣ

Να, φτάνουμε, αναφώνησε.

Φτάνουμε στην ωραία Σπάρτη.

Στο σπίτι φτάνουμε.

Βαρέθηκα με την μονοτονία της θάλασσας.

Κουραστική ήτανε πολύ

ετούτη η επιστροφή

απ’ την Κρήτη.

Μα επιτέλους, φτάνουμε.

Στην αγκαλιά

βιάζομαι να βρεθώ

της όμορφης γυναίκας μου.

Κι ο μάντης του στο πλάι

σκυθρωπός,

πλην απροόπτου, είπε,

βασιλιά.

Πλην απροόπτου.