JUAN GELMAN
[ΤΟ
ΠΟΥΛΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΟΥ]
το
πουλί εγκαταλείπεται στο
πέταγμά του / θέλει να ξεχάσει τα φτερά /
ν’ ανεβεί από το τίποτα στο κενό όπου θα είναι ύλη και ξεκουράζεται
όπως το φως μέσα στον ήλιο / είναι
αυτό που δεν είναι ακόμη / ισούται με τ’ όνειρο
απ’ όπου βγαίνει και δεν ανεβαίνει / σμιλεύει
την καμπύλη του έρωτα με θάνατο / πηγαίνει
από τη σύμπτωση στον κόσμο / αλυσοδένεται
στους κόπους της σειράς του / αποσύρει
τον πόνο από τον πόνο / σχεδιάζει
πέταγμά του / θέλει να ξεχάσει τα φτερά /
ν’ ανεβεί από το τίποτα στο κενό όπου θα είναι ύλη και ξεκουράζεται
όπως το φως μέσα στον ήλιο / είναι
αυτό που δεν είναι ακόμη / ισούται με τ’ όνειρο
απ’ όπου βγαίνει και δεν ανεβαίνει / σμιλεύει
την καμπύλη του έρωτα με θάνατο / πηγαίνει
από τη σύμπτωση στον κόσμο / αλυσοδένεται
στους κόπους της σειράς του / αποσύρει
τον πόνο από τον πόνο / σχεδιάζει
το
σαφέστατο παραλήρημα του
με τα μάτια του ανοιχτά / τραγουδάει
χωρίς να πολυξέρει το τραγούδι
με τα μάτια του ανοιχτά / τραγουδάει
χωρίς να πολυξέρει το τραγούδι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου