ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΤΗ ΡΑΦΑΕΛΛΑ
Ν’ ΑΠΑΓΓΕΛΛΕΙ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ
ΤΟΥ ΛΕΟΠΑΡΝΤΙ
Ακράδαντα και απόκοσμα πουλιά ραμφίζουν
τους υαλοπίνακες της άδειας ατμοσφαίρας
και με σπασμένα ακκόρντα κατακερματίζουν
τα χρώματα της κιθαρίζουσας εσπέρας
Στην κόμη της που βάφεται γκρενά μια κώμη
συστήνεται με γειτονιές και συνοικίες
σαν άσυλο εύτροπο που γέννησε τη Ρώμη
σαν κάτοπτρο που εθάμπωσε τις Βερσαλλίες
Και μέσ’ απ’ τη ρευστή λατινική της γλώσσα
φωλιές και θώκοι πετεινών και αλεκτόρων
σαλπάρουν ν’ αγκαλιάσουν τόσα και άλλα τόσα
πουλιά σε βάθη απλόχωρα τρισβάθων χώρων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου