HENRI MICHAUX
Ο ΑΝΕΜΟΣ
Ο άνεμος αποπειράται ν’ απομακρύνει τα κύματα απ’ τη
θάλασσα. Τα κύματα όμως (φανερό δεν είναι;) τραβούν στη θάλασσα, ο δε άνεμος
όλο να φυσάει ορέγεται... όχι, καθόλου δεν ορέγεται να φυσάει, ακόμα κι όταν
θύελλα γίνεται ή μπουράσκα, καθόλου μα καθόλου δεν ορέγεται φυσήματα. Τραβάει
στα τυφλά, κάνει σαν τρελός, σαν κανένας κάνει μανιακός, και τραβάει σ’ ένα
μέρος τέλειας γαλήνης, σ’ έναν τόπο με μπουνάτσες, όπου θα μπορέσει επιτέλους να
ηρεμήσει, να ηρεμήσει.
Της θαλάσσης τα κύματα πόσο του
είναι αδιάφορα! Είτε είναι στη θαλασσόνερο καβάλα, είτε σε καμπαναριό, είτε σε
οδοντωτό τροχό επάνω, είτε στον αθέρα του μαχαιριού λίγο τόνε νοιάζουνε.
Αυτός τραβάει σ’ ένα μέρος με
ησυχία, με ειρήνη, όπου και παύει επί τέλους νά ’ναι άνεμος.
Πλην όμως ο εφιάλτης του αυτός
κρατάει χρόνια και χρόνια τώρα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου