ΗΓΕΜΟΝΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

GOETHE


ΤΡΙΤΟ ΡΩΜΑΪΚΟ ΕΛΕΓΕΙΟ [: ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, ΜΗ ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΙΣ...]

Αγάπη μου, μη μετανιώνεις που με πάσα μου εδόθηκες σπουδή!
 Και πίστεψέ με, σκέψεις εγώ θρασείες, ταπεινές για σε δεν κάνω.
Ο Έρως χίλιων δυό λογιώ έχει βέλη: άλλα απλώς σε γρατζουνάν,
 μα από το δολερό τους το φαρμάκι χρόνια και χρόνια σου μένει άρρωστη η καρδιά,
και άλλα πάλι μπήχνονται με πάναλκα φτερά και φρεσκοακονισμένη
 αιχμή ώς το μεδούλι, το αίμα μας ανάβοντας.
Στους χρόνους τους ηρωικούς, που οι πάντες ερωτεύονταν, θεοί και θέαινες,
 το βλέμμα το συνόδευε ίμερος, απόλαυση τους πόθους.
Τι λές; Να το βασάνισε στο νου πολύ η θεά του έρωτα,
 σαν είδε –και της άρεσε– μια μέρα τον Αγχίση στο Ιδαίον Άλσος;
Κι αν η Σελήνη εβράδαινε τον ποθητό κοιμώμενο Ενδυμίωνα να πά’ και ν’ απαλοφιλήσει,
 δεν θα της τον εξύπναγε –τι λές;– ζηλότυπα η Αυγή, πριν καν χαράξει;
Μες στης γιορτής το σάλο είδε η Ηρώ τον Λέανδρο, κι ευθύς
 εκείνος χίμιξε πυρέσσων στη νύχτια πλημμυρίδα μέσα νά ’μπει.
Κατηφορίζει η Ρέα Σύλβια στου Τίβερη τις όχθες, η βασιλοκόρη,
 νερό να πιάσει, και του πολέμου ο θεός αρπάζει την, παρθένα.
Και ιδού, γεννήθηκαν του Άρη οι γιοί! – Τους δίδυμους βυζαίνει
 μια λύκαινα· κι η Ρώμη γίνεται ηγεμονίς του κόσμου.


Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Αφιερώνεται το μετάφρασμα στον «ρομάνο» φίλο Λάμπρο Τσουκνίδα.
Συμφωνεί και η εικονιζόμενη φίλη του ιστολογίου, δεσποινίς Γιολάντα.