Δευτέρα 16 Ιουνίου 2008

ΣΠΑΤΑΛΑ



GOETHE


ΠΕΜΠΤΟ ΡΩΜΑΪΚΟ ΕΛΕΓΕΙΟ [: ΣΤΑ ΚΛΑΣΙΚΑ ΤΑ ΧΩΜΑΤΑ...]


Στα κλασικά τα χώματα χαρά με σκάβει κι ενθουσιασμός ασύνορος·
 ο κόσμος ο παλιός και του παρόντος μού μιλάνε λαγαρά, μου δείχνουν πίστη.
Φυλλομετρώ τα έργα των Αρχαίων –όπως μ’ έχουνε σωστά ορμηνέψει–
 με χέρι ακάματο, κι απόλαυση καινούργια έχω πάντα να ρουφήξω.
Μα σαν νυχτώνει, ο Έρωτας με στρώνει πράγματα άλλα ν’ αναλάβω:
 τί κι αν μαθαίνω τα μισά, διπλός μου βγαίνει ο όλβος!
Ή τάχα δεν μαθαίνω, σαν θωρώ του στήθους της τις φόρμες τις εράσμιες
 και αργόσυρτα, μετά, το χέρι μου ώς τους γοφούς της στρέφω;!
Το μάρμαρο σπουδάζω εδώ σωστά: στοχάζομαι, συγκρίνω,
 με την αφή του όμματος κοιτώ, με του χεριού το βλέμμα νιώθω.
Κι αν ώρες κάμποσες η αγάπη μου μού κλέψει την ημέρα,
 τη νύχτα σπάταλα τη βλάβη και το διάφορο θα μου γυρίσει πάντα.
Φιλιά όταν δεν αλλάζουμε, θ’ αλλάζουμε με λόγια στοχασμούς·
 και σαν την παίρνει ο ύπνος, τότε εγώ, στο πλάι της, στους λογισμούς μου πλέω.
Μες στην αγκάλη της ποιήματα έχω γράψει σωρηδόν,
 στη ράχη της με φτερωμένα δάχτυλα του πόδες
μετράω συχνά του εξάμετρου. Απαλά ανασαίνει μες στο λήθαργο,
 και της ανασαιμιάς της η πυρά τα μύχια ανάβει της καρδιάς μου.
Ανύσταχτο κρατάει ο Έρωτας το φως του λύχνου μου, κι ο νους γυρνάει ξανά στα χρόνια
 που Κάτουλλο, Προπέρτιο, Τίβουλλο έφεγγε κι εφώτα: την τριανδρία την τρανή.




Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Η "σπάταλη αποζημιώτρια" είναι η εικονιζόμενη κ. Τζουλιέττα Πράντι.

4 σχόλια:

  1. Δεν σπαταλάτε άδικα τις λέξεις σας! Μας κάνατε να νιώσουμε όχι μόνο την κινητήρια, αλλά και την κηλητήρια (κηλέω=μαγεύω) δύναμη του έρωτα και, κατ' επέκτασιν, της ποίησης!
    Ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ blandus amator: Τα καλά σας λόγια με "υποχρέωσαν" να ποστάρω τον Πετράρχη που θα δείτε. Σας καλημερίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λάμπρος Τσουκνίδας17 Ιουνίου 2008 στις 5:14 μ.μ.

    χαίρομαι γιατί βλέπω ότι προχωράει το έργο με ρυθμούς τέτοιους που δεν θα περιμένουμε πολύ την έκδοση... (Και αν πάρει σειρά και ο Πετράρχης, ακόμα καλύτερα!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ λάμπρος τσουκνίδας: Ο Γκαίτε έχει τελειώσει. Απλώς "σιτεύει" τώρα. Ο Πετράρχης είναι έτοιμος κατά τα 213 / 366 του. Έχει, δηλαδή, δουλειά ακόμα! Σιγά-σιγά. Είναι και ένας ανθολογημένος Μπρεχτ εν προόδω, όπως και τα ιταλικά έργα του Διονυσίου Σολωμού. Σ' τα γράφω αυτά, διότι με τιμά η "προσμονή" σου και το ενδιαφέρον σου γι' αυτά που κάνω. Υγεία νά 'χουμε, να παίρνει ο Θρύλος τίτλους, και όλα θα γίνουν. Χαίρε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή