Δευτέρα 23 Ιουνίου 2008
ΜΑΡΙΛΙΝΑ ΡΕΒΟΡΑ!
MARILINA RÉBORA
NO ME LLAMES POETA
No me llames poeta -un nombre con laurel-
porque mi voz apenas para cantar acierta;
acaso suavizada por amorosa miel,
tal vez unos acentos armoniosos concierta.
Puede sí que me escurra por el alto dintel
hacia regiones mágicas tras mi azulada puerta,
o que salve los mares en barco de papel
para poblar de trinos la comarca desierta.
Mi voz no fuera el tono para belleza tanta
ni tienen mis adentros un germen de tal genio,
el prodigio se opera por la fe simplemente,
lo mismo que madura la minúscula planta
a los rayos del sol, milagroso convenio
de la abeja y la flor, del ave con la fuente.
Το αναρτημένο σονέττο μάς το ζήτησε η εικονιζόμενη κ. Catharine McPhee, νέα φίλη του ιστολογίου. (Θα μπορούσα να της χαλάσω το χατήρι;)
Ετικέτες
ισπανοφωνη ποιηση,
ΣΟΝΕΤΤΟ,
RÉBORA (MARILINA)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ευχαριστούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύτιμες αναρτήσεις!
Δεν έχω λόγια!
@ γητεύτρια: Μου αρέσει πολύ η Ρέβορα. Ούτε αυτή είναι... πολύ γνωστή! Σε χαιρετώ
ΑπάντησηΔιαγραφή