Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008
ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΝΕΡΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
Η ΝΑΥΑΓΙΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
Ναυαγιστής στου σκοτεινού καθρέφτη τον μυχό
ελούστηκε γυμνός με τριανταφυλλόνερα
ο πόθος ο αληθής, που ελύθη από τα στονερά
εσώψυχα του αντρός. Έν’ άντρο εδέχθη τον ηχό
τον κρατερό, που ξεμετρούσε μαύρο πάννυχο
τραγούδι μες στ’ απόρρητα τα βύθη, και φτερά
αναπετάννυνταν από παγώνια φθονερά
να γράψουνε πιστά στα χρώματά τους την ηχώ
την ασπασία της λαλιάς του ναυαγού που εβόα.
Η κόρη με τα δάχτυλα τρυγά αφανέρωτα
καλά, που δέντρο εκάμαν της πολύθροο την πόα,
τα χείλη και τη γλώσσα να δροσίσει, ενώ στου νου
της την ιλύ κυλιέται αργόρευστη η ύλη του έρωτα
κι αρθρώνει ευκρινώς το λόγο του έβδομου ουρανού.
Ετικέτες
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ,
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ,
ΣΟΝΕΤΤΟ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
"ενώ στου νου
ΑπάντησηΔιαγραφήτης την ιλύ κυλιέται αργόρευστη η ύλη του έρωτα"
Μεγάλη η συζήτηση για τις επιτηδεύσεις. Εμένα μου αρέσουν.
@ churchwarden: Είναι η "επιτήδευση" όρος της λογοτεχνίας; Ερωτώ - δεν γνωρίζω. Είναι τα "σχήματα λόγου και διανοίας" επιτηδεύσεις; Ερωτώ - αν και γνωρίζω! Το "παράδειγμα" ενός τέτοιου σχήματος τίθεται υπό την βάσανον του αισθητικού μας "κανόνα"; Πάσα απάντηση δεκτή (στο τελευταίο ερώτημα). Την καλημέρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήEίπατε τόσα πολλά, ώστε να τρομάξω (να μην ξεχνάμε τον Αριστοτέλη-το πιθανό, είναι αυτό που συνήθως συμβαίνει).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρώτημα πρώτο: Ούτε εγώ γνωρίζω (αν μου προσδιορίζατε σε ποια ή καλύτερα σε ποιων τη λογοτεχνία αναφερόμαστε, μπορεί και να γνώριζα).
Ερώτημα δεύτερον: Στάνταρ (όσο και το επόμενο πρωτάθλημα...ξέρετε εσείς).
Ερώτημα τρίτο: αν μου λέγατε ότι εσείς δεν απαντάτε "ναι", θα έκανα δύο μέρες να συνέλθω. Νομίζω συμφωνούμε στην παντοκρατορία της ιδιοαισθητικής.
Εξαιρετική η προσέγγιση της επιτήδευσης ως "σχήματος λόγου και διανοίας". Την καλημέρα μου κι ευχαριστώ. Με βυθίσατε σε περισυλλογή.
@ churchwarden: Οι προσωπικές μου απαντήσεις δεεν είναι υποχρεωτικές ούτε καν για... εμένα. Χαίρε.
ΑπάντησηΔιαγραφή