BERTOLT BRECHT
Η ΑΝΟΙΞΗ
1
Η άνοιξη έρχεται.
Το παιχνίδι ανανεώνεται των φύλων,
Οι εραστές τα ξαναβρίσκουνε.
Φτάνει ένα χάδι απ’ του αγαπημένου το χέρι απαλό
Και της κοπέλλας το στήθος ριγεί από τη λαχτάρα.
Η φευγαλέα τον παρασύρει ματιά της.
2
Νέο φως φωτίζει
Τη χώρα για τους εραστές την άνοιξη.
Πολύ ψηλά θα δεις τα πρώτα σμάρια
Των πουλιών να πετάνε.
Ο αέρας είναι πλέον ζεστός.
Οι μέρες μακραίνουν,
Οι αγροί λάμπουν, λάμπουν συνέχεια.
3
Δέντρα και χορτάρια θεριεύουν
την άνοιξη.
Τα δάση, τα λιβάδια, οι κάμποι
Στιγμή δεν παύουν γόνιμοι νά ’ναι.
Η δε γης γεννάει νέα γεννήματα
Άνευ σκοπού, έτσι, άνευ διακρίσεως.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Εξαιρετικό. Σκόπιμα και διακριτικά εκτός εποχής ε? Μόλις βγήκα από το κάθετο ρήγμα. Απνευστί το διάβασα αν και το εξώφυλλο μύριζε ζόρια...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Φλήναφος: Είναι από τα ποιήματα του Μπρεχτ που αγαπώ πολύ. Είναι και ωραίο τραγούδι. Η Γκιζέλα Μάυ το τραγουδάει υποδειγματικά. Θα αναζητήσω εν ευθέτω χρόνω κάποια εγγραφή του στο Γιουτιούμπ και θα την κρεμάσω. Για τον "Συνονόματο" σε ευχαριστώ. Ελπίζω (εκ των υστέρων) τα ζόρια να ήσαν ευχάριστα και να πέρασες καλά... Το "απνευστί" σου μού δίνει το δικαίωμα να το ελπίζω και να εκφράζω την ελπίδα μου. Χαίρε!
ΑπάντησηΔιαγραφή