GUILLAUME APOLLINAIRE
ΑΚΟΥΩ...
Ακούω το θόρυβο της πολιτείας
Κι’ αιχμάλωτος δίχως ορίζοντα
Δε βλέπω παρά ουρανό επίμονο
Και τους γυμνούς της φυλακής μου τοίχους.
Η ημέρα φεύγει κύτα την που φλέγεται
Ένα κερί στη φυλακή μου για λαμπάδα
Μες στο κελλί μου είμαστε καταμόναχοι
Ωραία λάμψη, αγαπημένη φρόνησή μου.
Μετάφραση: Νίκος Δ. Παππάς
Από το περιοδικό «Ποιητική Τέχνη», 15 Ιουλίου 1948.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου