Δευτέρα 23 Ιουνίου 2008
ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ
GOETHE
ΕΝΑΤΟ ΕΛΕΓΕΙΟ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ [: ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΤΙΚΗ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ Η ΦΛΟΓΑ...]
Φθινοπωριάτικη ανεβαίνει η φλόγα στο συντροφικό μας τζάκι, εδώ στην ύπαιθρο·
σπιθοβολάει και τρίζει έτσι όπως απ’ τα κούτσουρα εκτινάσσεται για πάνω.
Το πράγμα αυτό μ’ αρέσει πιο πολύ τα βράδυα, αφού, προτού
γινούν τα λόγια κάρβουνα και τα σκεπάσει η στάχτη,
θα μού ’ρθει το γλυκό μου κοριτσάκι. Τότε ξανανάβουνε τα ξύλα,
και η νύχτα γίνεται θερμή για μας γιορτή περίλαμπρη.
Χαράματα οι έγνοιες της μακριά μού την αρπάζουν απ’ την κοίτη των ερώτων
μα, πριν να φύγει, πάντα θα σκαλίσει την εστία για ν’ αναστηθούν οι φλόγες της.
Σε τούτη μόνο τη μαργιόλα ο Έρωτας εδώρησε τη χάρη
χαρά να δίνει ζωντανή βγαλμένη από τις στάχτες.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Αγνοώ ποιά είναι η εικονιζόμενη κυρία. Την "ψάρεψα" κυκλοφορούσα στο διαδίκτυο. Φοράει ωραία χρώματα - τα δύο ωραιότερα... Εικάζω ότι θα άρεσε και στον μεγάλο δάσκαλο. Γι' αυτό την "κρέμασα".
Ετικέτες
ΓΕΡΜΑΝΟΦΩΝΗ ΠΟΙΗΣΗ,
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ,
GOETHE
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναμφίβολα θα άρεσε !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ευχαριστώ για όσα μας γνωρίζεις!
Η κυρία σίγουρα θα άρεσε στον δάσκαλο!
Εδώ χαζέψαμε εμείς... είναι και το ερυθρόλευκο βλέπεις. ;)
@ ναυτίλος: Με ευχαριστεί που συμφωνείς! Χαίρε!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ γητεύτρια: Μα κατά βάση για τον ερυθρόλευκο συνδυασμό την "κρέμασα"... όσο και να μη γίνεται από μερικούς πιστευτό. χαίρε!