ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΜΕ ΜΟΤΟ ΤΟΥ ΜΠΟΡΧΕΣ
… ese
montón de espejos rotos
J.L.B.
Τα θραύσματα, οι όγκοι οι λείοι των κατόπτρων
τον χρόνο περιέχουν διασπασμένον.
Στους στίχους υποφώσκει το σημαίνον
και οι ρίμες μες στη γλώσσα δίκην ρόπτρων
χτυπούν νοήματα και αλληλουχίες
ηχοσυνόλων, για να τους ανοίξουν
τα μάτια ως άνθη. Θάλλοντας θα πνίξουν
τα λόγια σε νερών σκϊαμαχίες.
Καθρέφτες είναι και οι στιγμές των πρώτων
βλεμμάτων που εν κρυπτώ τα φώτα κλεβουν
της γνώσης. Μα, όπως την επιβραβεύουν,
τη σπάζουν στη θυμέλη των ερώτων.
Κομμάτια γίνεται κι εκείνη η σπάθη
που κατοπτρίζει με αίματα τα πάθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου