ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ, ΡΗΓΙΣΣΑ ΤΟΥ ΣΕΛΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ

 

PABLO NERUDA

 

ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ, ΡΗΓΙΣΣΑ ΤΟΥ ΣΕΛΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ

 

Καρδιά μου, ρήγισσα τοῦ σέλινου καὶ τῆς σκαφίδας,

μικρὴ λεοπάρδαλη τῶν κρεμμυδιῶν καὶ τῶν νημάτων·

μ᾽ ἀρέσει νὰ κοιτῶ νὰ λάμπει τὸ βασίλειό σου

μὲ τὰ ὅπλα τοῦ κεριοῦ καὶ τοῦ κρασιοῦ καὶ τοῦ λαδιοῦ ὅλα,

 

τοῦ σκόρδου καὶ τοῦ χώματος τὰ χέρια ποὺ ἐσκάψαν,

τῆς μπλὲ οὐσίας ποὺ ἄναψε μὲς στὰ ἴδια σου τὰ χέρια,

τῆς μετανάστευσης τόσων ὀνείρων στὴ σαλάτα,

καὶ τοῦ φιδιοῦ ποὺ ἐγίνηκε σὰν λάστιχο καὶ ἀντλία.

 

Ἐσὺ κρατᾶς τὸ κλαδευτήρι κι εὐωδιὲς σηκώνεις·

ἐσὺ σαπούνια παίρνεις καὶ πρὸς τοὺς ἀφροὺς πηγαίνεις·

ἐσὺ ἀνεβαίνεις σκαλωσιὲς καὶ τὶς τρελές μου σκάλες·

 

ἐσὺ τὸ σύμπτωμα κρατᾶς τὸ καλλιγραφικό μου

καὶ μὲς στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ τετραδίου μου ἐσὺ βρίσκεις

τὶς λέξεις τὶς χαμένες ποὺ τὸ στόμα σου γυρεῦαν.

 

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.