ΤΥΠΟΣ

 

PABLO NERUDA

 

ΤΥΠΟΣ

 

Ἔβαλα μὲ τὸν νοῦ μου τὴν ἐποχὴ τοῦ χάρτου

ντυμένη νά ᾽ναι μὲ κίτρινα φύλλα

ποὺ λίγο-λίγο ἀνέβασαν

τῆς γῆς τὴν ἐπιφάνεια:

 

δημοσιογραφία θαμνώδης

ἄναβε φωτιὲς ἐκ προμελέτης

ἢ σκότωνε μὲ κάποιο ψέμα

ἢ διαφήμιζε ἀποσμητικὰ

ἢ γλύκαινε τυράννους, τυραννίες

ἢ διέδιδε τὸν σκοταδισμό.

 

Κάθε ἐφημερίδα πρότεινε

τοὺς νόμους τοῦ ἰδιοκτήτη της

καὶ πουλιόντουσαν εἰδήσεις

μὲ δηλητήρια δροσερὰ καὶ μὲ αἷμα.

 

Τοῦ κόσμου τὶς ἐφημερίδες διαβάζοντας

στρογγυλοκαθισμένος περίμενε ὁ πόλεμος

ἀπ᾽ τὶς τροχιές του τὶς ἀόμματες.

Κι ἐγὼ μὲ τ᾽ ἀφτιά μου τὸν ἄκουγα πῶς γέλαγε

μὲ τὰ πικρὰ σαγόνια του

διαβάζοντας τὰ κύρια ἄρθρα

ποὺ τοῦ φέρνονταν μὲ τρυφερότητα.

 

Ὁ λίθινος ἄλλαξε ἄνθρωπος —

ἄνθρωπος ἔγινε χάρτινος,

ντυμένος ἀπ᾽ ἔξω καὶ ἀπὸ μέσα

μὲ πάθη ἐκ τῶν προτέρων κατασκευασμένα

ἢ μὲ ἐπένδυση ἐμφυλίου σπαραγμοῦ.

 

Τὸ σὲξ καὶ τὸ αἷμα ἐγέμισαν

τοῦ κόσμου ὅλες τὶς σελίδες

καὶ ἦταν δύσκολο πολὺ πιὰ νὰ πετύχεις

νεαρὴ γυμνὴ κοπέλλα

νὰ τρώει μῆλο

σὲ γαλανὸ ποτάμι δίπλα,

διότι τὰ ποτάμια γέμισαν

μὲ θλιβερὸ τυπογραφικὸ μελάνι

καὶ ὁ ἄνεμος ἐσκέπασε μ᾽ ἐφημερίδες

τὶς πόλεις καὶ τὰ ἡφαίστεια.

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.