OLIVERIO GIRONDO
Σ᾽ ΕΜΕΝΑ
Οἱ σκοτεινότεροι κλονισμοὶ σ᾽ ἐμένα
ἀνάμεσα στὶς δύο ἄκρες τῆς νύχτας
οἱ ἐγκαταλείψεις ποὺ ἄρχισαν νὰ κροταλίζουν
ὅταν ἔφτασε σ᾽ ἐμένα συνοδευμένο
ἀπ᾽ τὶς ὀφθαλμαπάτες τοῦ πόθου
τῶν πανστίλπνων τὸ πάνστιλπνο μὲς στὸ ἡμίφως
οἱ ἐλάσσονες φουσκοποταμιὲς ἤδη μὲ φεγγάρι
ἀκόμα κι ἂν κρώζει ἡ ὀνειροφαντασιὰ ἀνάμεσα σὲ σαγόνια μεταβατικὰ
τὰ πλῆκτρα ποὺ μᾶς πατᾶνε ἴσαμε τῆς κραυγῆς τὸ κόκαλο
οἱ χαμένοι δρόμοι ποὺ συναπαντιοῦνται
κάτω ἀπὸ τὶς φυλλωσιὲς τοῦ θρήνου τῆς γῆς
ἡ ἐλπίδα ποὺ περιμένει τὴ διαδικασία τῆς ὕπνωσης
ὅσο καὶ ἂν στηρίζεται στῶν ἀπροόπτων τὶς συγκυρίες
σ᾽ ἐμένα σ᾽ ἐμένα ἡ γεμάτη ἡ ἀφομοιωμένη ἡ ὄμοφη σ᾽ ἐμένα ἡ φριχτὴ ζωή
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου