ÁLVΑRO FIGUEREDO
ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΜΟΥ
Μιλάω τόσο λίγο
καλημέρα
αμάν πώς βρέχει
μα τί αέρας
τί αίσχος
ή κάθε μέρα κάθε βράδυ κάποιος σκύλος
τρώγοντας το λέω το θα σου πω το είπα
το τα λέμε αργότερα
το ναι συγγνώμη γειτόνισσα
και καμιά φορά πολλή σκόνη
απ’ το αυτοκίνητο
τόσο σύντομο πουλάκι
ή ευγενική μοναξιά
τί όμορφο απόγευμα
τί ασήμι
καλημέρα
γελάστηκα γιατί είμαι πολύ καλός
γιατί όλα είναι εκεί
όπως στο χέρι.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου