ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΕ ΓΛΥΚΑ ΝΕΡΑ

 

PABLO ANTONIO CUADRA

 

ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΕ ΓΛΥΚΑ ΝΕΡΑ

 

Γυναίκα σε γλυκά νερά.

Αστέρι μουλιασμένο στην άκρη της θάλασσας.

Και το χαμόγελο του γυμνό

χωρίς των ρούχων του τα δάκρυα.

Μια γυναίκα στο κέντρο

όλων των πλεύσεων

και όλων των ανέμων.

Το κύμα

ποίημά της

–στίχοι αφροί– και κάποιος γλάρος γράφει στροφές

από πάνω της

στεφανώνοντάς την

ενώ μια πεταλούδα εκεί

συνέχεια αναβοσβήνει

έκπληκτες ανακατεύοντας αποχρώσεις του κίτρινου.

 

Δεν γνώριζα την κλασική προειδοποίηση:

«Της Κίρκης ν’ αποφεύγεις τους γιαλούς».

Οι πρόγονοί μας

δεν κατάλαβαν τι παναπεί σειρήνα:

ούτε η Τσαλτσιουτλίκουε με το νερένιο φόρεμα

η ουράνια θεά των ποταμών

ούτε η Ουιξτοκιουάτλ, η γαλάζια θεά

των αλμυρών της θάλασσας υδάτων

τραγούδησαν στον άντρα τα τραγούδια τους.

 

Ποτέ τους οι πρόγονοί μας

δεν άκουσαν τη φωνή των νερών

στη μήτρα της γυναίκας.

Μα εγώ επινόησα βασίλειο βουλιαγμένο

όπου επάνω στο νερό η μουσική εσμίλευε

τη σιωπή του ψαριού, το φιλί το υγρό,

και τη σαγήνη της φωνής του, το υγρό το τραγούδι.

 

Στη γλυκιά της Νικαράγουας θάλασσα

πριν φτάσουν οι αρχαίοι μύθοι με τα πλοία τους

τη σειρήνα εγώ επινόησα.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.