ΨΑΛΜΟΣ 7

 

ΑΠΟ ΤΟ ΨΑΛΤΗΡΙ

 

ΨΑΛΜΟΣ 7

 

1.      Κύριε και Θεέ μου, σε σένα τις ελπίδες μου στήριξα·

2.      Σώσε με απ’ όσους με καταδιώκουν, απ’ όλους αυτούς, σε ικετεύω, γλύτωσέ με,

3.      μη συμβεί ποτέ και μου αρπάξει ο εχθρός την ψυχή μου και μου την κατασπαράξει ύστερα σαν το λιοντάρι, κι εγώ δεν έχω πλάι μου κανέναν να με σώσει.

4.      Κύριε και Θεέ μου, αν όντως έπραξα αυτό, για το οποίο καταδιώκομαι, και αν όντως βαραίνει ανομία και αδικία τα χέρια μου,

5.      αν πράγματι έδωσα κάποιο κακό σε όσους ανταποδίδουν σ’ εμένα κακά, τότε, ναι, ας νικηθώ απ’ τους εχθρούς μου, ας μείνω μόνος και αβοήθητος και απελπισμένος·

6.      να με καταδιώξει τότε ο εχθρός μου, να κυνηγήσει την ψυχή μου, να με πιάσει αιχμάλωτο και να μου ποδοπατήσει τη ζωή μου στο χώμα, κι όσο για τη δόξα μου, αυτήν να τήνε θάψει πολύ-πολύ βαθιά μέσα στο χώμα. (Διάψαλμα)

7.      Kαι τότε σήκω, εσύ Κύριε, με όλη την οργή σου και υψώσου απ’ άκρη σ’ άκρη επάνω απ’ το στρατόπεδο των πολεμίων σου· εξεγέρσου, Κύριε και Θεέ μου, στ’ όνομα της μεγάλης προσταγής που μας έδωσες να τηρούμε πάντα τον νόμο σου.

8.      Κάνε το, και αμέσως τότε σύναξη λαών θα σε περιστοιχίσει και τη δικαιοσύνη σου θα δοξάζει καθώς και τον θρόνο σου στων υψών τα ύψη, όπου και θα έχεις πια επιστρέψει.

9.      Και, Κύριε, όταν εσύ ο Κύριος κρίνεις τους λαούς, κρίνε κι εμένα, αφού γνωρίζεις και πόσο δίκαιος και πόσο άκακος είμαι.

10.  Και ας παύσει επί τέλους των αμαρτωλών η πονηρία, η ασέβεια· και τότε, Θεέ μου, εσύ που με δικαιοσύνη εξετάζεις τις καρδιές και τους νεφρούς μας, καθοδήγησε τον δίκαιο άνθρωπο να βγει στον ίσιο δρόμο.

11.  Δίκαιη θα είναι η βοήθεια που θα λάβω απ’ τον Θεό που σώζει όσους έχουν καρδιά τίμια, ευθεία και άδολη.

12.  Ο Θεός είναι κριτής δίκαιος και ισχυρός και μακρόθυμος, η δε οργή του δεν ξεσπάει μέρα με τη μέρα.

13.  Όσοι, όμως, καταφρονήσετε τη μακροθυμία του, θα δείτε να έχει ακονίσει και νά ’χει στιλβώσει τη ρομφαία του εναντίον σας, και θά ’χει κιόλας τανύσει το τόξο του για να σας χτυπήσει –

14.  για να σας χτυπήσει με τα σκεύη του θανάτου, με τα βέλη του, που τρυπούν τα κορμιά πέρα ώς πέρα και τα ζεματάνε, τα καίνε.

15.  Ιδού δε του εχθρού μου η δύναμη: εκοιλοπόνεσε την αδικία με τον πόνο που είχε συλλάβει και γέννησε ανομία.

16.  Έσκαψε λάκκο να πέσω εγώ μέσα, στο τέλος όμως θα πέσει ο ίδιος στον βόθρο του αυτόν, που με τόση επιμέλεια έχει ανοίξει·

17.  και θα γυρίσει ο πόνος του κακού και θα τον χτυπήσει κατακέφαλα, στο δε ψηλότερο σημείο του κορμιού του θα κατεβεί και θα καταπέσει η αδικία.

18.  Εγώ τότε θα ευχαριστήσω και θα ψάλω τον Κύριο για τη δικαιοσύνη του και θ’ ανυμνήσω τ’ όνομά του, το όνομα θ’ ανυμνήσω του Κυρίου και Υψίστου.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.