ΑΠΟ ΤΟ ΨΑΛΤΗΡΙ
ΨΑΛΜΟΣ 11 (12)
1. Σώσε με, Κύριε, γιατί έχουν εξαφανιστεί οι ενάρετοι και οι αφοσιωμένοι σ’ εσένα·
2. πολύ λίγες είναι πια οι αλήθειες που ακολουθούν οι γιοί των ανθρώπων.
3. Μάταια λόγια λέει ο καθένας τους στον διπλανό του· δόλια χείλη έχει η καρδιά τους, και λένε τα κακά που κρύβουν στην καρδιά τους.
4. Μακάρι να εξολοθρεύσει ο Κύριος όλα τα δόλια χείλη και όλες τις γλώσσες που κομπορρημονούν και μεγαλαυχούν και αλαζονεύονται.
5. Διότι είπαν: η γλώσσα η δική μας είναι μεγάλη, και τη δοξάζουμε· δικά μας είναι τα χείλη, και λέγουν ό,τι θέλουμε. Ποιός μπορεί σ’ εμάς ποτέ να γίνει Κύριος;
6. Από τις ταλαιπωρίες των φτωχών και από τους στεναγμούς των πενήτων νά με τώρα εγώ, νά με, σηκώνομαι –λέει ο Κύριος– και θαν τους φέρω σε μέρος ασφαλές, σώζοντάς τους, και θα εμφανιστώ μπροστά τους, να τους δείξω ότι είμαι μαζί τους.
7. Τα λόγια του Κυρίου είναι λόγια αγνά, ατόφυα, είναι ασήμι που πυρακτώθηκε σε χωνευτήρι άριστο μέσα στη γη κι έχει καθαριστεί επτά φορές απ’ όποιες προσμίξεις.
8. Εσύ, Κύριε, να μας προστατεύσεις και να μας κρατήσεις σώους και αβλαβείς και τώρα, σε τούτη τη γενιά μας, και πάντοτε, εις τον αιώνα.
9. Τριγύρω μας χορεύουν τον χορό τους οι ασεβείς. Αλλά εσύ, Κύριε, που είσαι ψηλά, δεν ολιγωρείς· μας βλέπεις και μας σκέπεις εμάς, τους γιούς των ανθρώπων.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου