ΨΑΛΜΟΣ 6

 

ΑΠΟ ΤΗ ΨΑΛΤΗΡΙ

 

ΨΑΛΜΟΣ 6

 

1.      Κύριε, μη μ’ ελέγξεις πάνω στον θυμό σου,

2.      και μη με τιμωρήσεις οργισμένος καθώς είσαι μ’  εμένα.

3.      Ελέησέ με, Κύριε, γιατί και αδύναμος είμαι και ασθενής· δυνάμωσέ με, Κύριε, και γιάτρεψέ με – ταράχτηκε το σώμα μου, τα κόκαλά μου πονούν και τρέμουν,

4.      μα και η ψυχή μου εταράχτηκε, πονάει και τρέμει σφόδρα. Κι εσύ, Κύριε, έως πότε θα είσαι οργισμένος μαζί μου;

5.      Έλα πάλι πίσω, Κύριε, μη φεύγεις άλλο μακριά μου· έλα και ανακούφισε την ψυχή μου· το έλεός σου έλα και χάρισέ μου, έλα πίσω πάλι και σώσε με.

6.      Μετά τον θάνατό μου δεν θα υπάρχω πια εγώ για να σε μνημονεύω· και, όντας εγώ στον Άδη, ποιός θα σε θυμάται;… ποιός θα σε δοξολογεί τότε;

7.      Απ’ τους βαριούς μου στεναγμούς εταλανίστηκα, και απόκαμα να λούζω κάθε νύχτα το κρεβάτι μου οδυρόμενος, να ποτίζω το στρώμα μου όλο με δάκρυα.

8.      Για την οργή σου κλαίγοντας τα μάτια μου χάλασα, και όλων των παλιών εχθρών μου το μίσος ξανάναψε, ξαναφούντωσε εναντίον μου.

9.      Μακριά μου τώρα να φύγετε όλοι όσοι την ανομία δουλεύετε – ’τι με ευμένεια ο Κύριος άκουσε τη φωνή των κλαυθμών μου·

10.  τη δέησή μου άκουσε ο Κύριος, την προσευχή μου άκουσε και τις παρακλήσεις μου δέχτηκε.

11.  Ντροπιασμένοι ας είναι τώρα και με τον φόβο μου ας ζουν πλέον όλοι μου οι εχθροί· να υποχωρήσουν τους μένει τώρα αμέσως και νικημένοι να φύγουν, περίτρομοι.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.