MARCELO VERNET
ΓΕΝΕΣΙΣ, Θ΄ 12-16
Σταμάτησε να βρέχει, και ο ήλιος
βγήκε ανάμεσα από τις σταγόνες
που πετούσαν ακόμα στον αέρα.
Η γη αναπνέει γαλήνια
σαν γυναίκα ικανοποιημένη.
Λαμπυρίζει το νερό στα γαϊδουράγκαθα
μαζί με τα φορτηγά που γυαλίζουν στο δρόμο.
Έν’ αγόρι διασχίζει τη διαύγεια
με σκοτεινού αλόγου τριπόδισμα.
Είναι ήρεμο και το φαντάζομαι να σφυρίζει.
Πάνω στο άσπρο κασκέτο του γράφει το ουράνιο τόξο
ένα σημάδι για να θυμάται ο Θεός
την παλιά του υπόσχεση.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου